Isang Kahapon

Mahirap palang iwasan ang isang tagpo
sa buhay at ang alaalang naiwan mo
Mahirap malaman na ikaw pa rin
ang pagibig,laman nitong damdamin

Di ko yata kayang iwanan ang isang kahapon
kasama tanging iniingatang pagkakataon
Ng makasama ang pinapangarap ko
pagibig na kala koy di maglalaho

Sa buhay lahat yata ay nagbabago
ang oras man ay laging tumatakbo
Gayun din pala ang yugto sa atin
akalay lagi, puso moy magiging akin

Mahirap limutin ang iyong mga ngiti
tamis na dulot iningatang sandali
Sayo lamang natutong magmahal itong puso
sayo rin natutong tanggaping magkakalayo

Iningatang mga alaalay sayo lang nais magbalik
sa isang pagkakataong ikay nakasama
at tanging dalangin sa Maykapal na di na matapos pa
pagmamahalang bigla na lamang ay nawaglit

ahh!ngunit, paalam na sa isang kahapon
paalam sa isang tunay na pagmamahal
muling maghihintay sa isang pagkakataong
lumisan ang lungkot na dulot ng isang ikaw

Pagbabalik bayan... (isang tula para kay chacha)

Parang kaylan lang ng ang mga ngiti koy di ko namalayan
habang pauwi ng bansa upang ikay muli ay masilayan
kay tagal na din kasi ng huli kitang makita ng ikay isilang
at naaalala ko pa ang mga ngiti mo noong una kang mahawakan

di na yata ako makapigil sa pagdaan ng oras
sa himpapawid nais kong sa lupa ay sana makaapak
siyam na oras ay kay tagal at parang walang katapusan
bawat tingin sa relos ay tila di mapakali sa aking upuan

naubus ko na yata ang panoorin sa aking harapan
ngunit wala sa sarili ang diwa koy nasa ibang katinuan
naglalaro ang isip sa mga ngiti mo noong huling araw ko
sa pilipinas bago magdesisyong mangibang bansa sa malayo

malaki ka na siguro at maaaring may tinig ng munti
nakakalakad ka na marahil o kaya'y may mga ngiti
sana sa pagsapit ko, ako'y muling makilala at madama
kahit sa musmus na diwa malaman mo ako ang iyong ama

at biglang naudlot ang lahat ng pagiisip ko
nakarating ng payapa ang sinasakyang eroplano
tumalilis bigla sa isang pagkakaupo
nakisiksik sa pintuang dalanging sa N.A.I.A ay makalayo

ahh wala na yata akong pakialam sa presyo ng taxi doon
di na namili at nakisuyo sa terminal ng bus pa buendia
hinahabol ko kasi na maabutan kong gising ka pa
ngayong alas kwatro na dito sa lungsod ng manila

apat na oras pa anak ang paghihintay
apat na oras sa bintana ng bus ay nagaabang
na makarating sa probinsiya kung saan ikay naririyan
at ang pagnanais kong ikay mahawakan at mahagkan

ahh at ang kaba ng dibdib ko sa pagbaba sa sinasakyan
sa mistulang lugar na alam ko ang bawat daraanan
sa lugar na bawat panaginip ko ay inaasam
na magbalik muli at ngayoy akin nang nasisilayan

at ang luha koy umagos ng di sinasadya
sa bintanang tanaw sa malayong alam kong naririyan ka...
kaysarap palang  mabuhay ng may isang pagasa
sa lihim na tagumpay na muling makita ka.

...at ang lahat ng pagmamahal sa yo'y inilaan
                      sa bawat araw na alam kong may isang yugtong
... muli sayo ay mamaalam

To my wife,from Australia with love.

My soul is wandering as the sun slowly set
My thoughts are miles away from where I stand
Looking to emptiness
Wishing you’re here with me beside

I don’t have the strength to go on,it seems
destiny laid a path I can’t resist from taking
My heart never see this coming;
and I carry the loneliness inside

I’m dying to see your smile again
To hear you love me and hold me tight
It’s in this journey that I realized
In you I found my reason... my life

Ahh... the skylight slowly fades away
Darkness lurks the moments of our memories
But will always linger in me as I lay
Here in my room,
…loving you a miles away

Hiling na Paglaya

Sa taas ng punung mangga

ay aking natatanaw

mula sa pagkakaupo

sa sangang kanyang kamay.



Mga batang musmos doon

sa may di kalayuan lang,

sa kaparangang lunti

sa gilid ng palayanan



Ang isa’y pigil nilululos

ang pisi sa munting kamay

at habang tangan ng isa

ang guryon sa may duluhan



na pilit kumakawala

sa hanging dumaraan lang,

waring nagsasabi manding

ibigay ang inaasam



Kalayaan na makamtan

paglipad sa kaitaasan

upang dooy mamalagi

sa indayog ng kalawakan.



At sa di kalaunan pa ngay

sumipol ang isang bugso na dapyo,

upang dinggin isang pagnasa’

sa alapaap dalhin ang pagsamo



Ahh!at ang guryon nga’y biglang nakawala

sa munting kamay habang tanaw sa ibaba

ngunit pansamantala lang na paglaya

sa pising hila, taling sikil ang pagasa.



Hanggang sa lumakas ang hangin

sa kaniyang paglipad-lipad,

at tila ibinigay kanyang dalangin

makawala sa pisi’y hangad.



Sa pagmasid mula sa taas ng mangga…



nais kung isipin sa huli’y nakamtan na ng guryon

ang kaniyang tunay hangad na paglaya...



Kasabay ng hanging amihan sa palubog na araw.

Upos na buhay

Hindi ko nakita ang kapayapaan sa paglubog ng araw ngayon
Na dati’y nalalasap ko sa tuwing minamasdan ang paglubog nito
Hindi ko pansin ang ganda ng kulay ng langit at tila kimi sa pagkakaupo
Wala ang kasagutan sa mga tanong ko ng hapong ‘yon
Wala ang saya na dati’y dulot nang hampas ng mga alon
Wala ang sarili,dinala ng isang alaala ng kahapon..

Naglulunoy sa usok ang isipan sa bawat buga ng munting karamay
Naglalaro ang nakaraan ngunit nabubuhay ang sarili sa pasanin nang hinaharap
Napapawi ang pangungulila ngunit ang kinikimkim ay nadarama
Nawawala na rin ng bahagya, sa bawat alapaap ng usok na kanyang dala
Sa isang kaha ng kamatayan, sa panandaliang aliw ng laro sa baga

hindi tulad nang minamahal na nawawala sa pagdaan ng oras
sa sinding upos ay kagyat siya’y naririyan
di nanunumbat, nanunudyo, tahimik na siyay naglalaan
ng oras sa tuwing nanaisin, sa sindi ng apoy siya’y kaagapay
tila ba nakatitig lang at nakikiramay

ngunit alam ko sa sarili kong siya’y kathang isip lamang
na laging hinahanap.. inimbento ng mundo ko.. kahit na
malungkot mang sabihing pinili ko
at sa kamatayan ay maaaring biglang patunghan
ahh…pikit bugang nilalasap sa oras na ninais ko
sa oras na ako’y nangangailangan…

upos ng buhay ko’y tila alam niya kung hangang saan ang kahahantungan..

Munting Pagdamay ng Pipit

Sa aking paglipad sa malayang himpapawirin

panatag ang loob na lubos aking mararating

ang matayog na bundok at luntiang kakahuyan

karatig ng nayon,ilog at ibabang kaparangan


Sa tuwing ikakampay ko ang aking pakpak

sa bagwis mang munti’y aking nalalasap

kalayaang loob sa aking bawat paglipad

tila mararating din ang tayog ng alapaap


Sa ibaba koy tanaw ang gintong bukirin

na ngayoy kumakaway sa ihip ng hangin

minsay nakayukod na sa lakas ng pagihip

at sa bigat na dulot ng kumpol aning bitbit


At sa dako doon ay ang sigla ng sikat haring araw

sa bukirin ay nakamatyag sa buong maghapon

upang sa pagdating ng tagulan sa bukiri’y siyang bantay

bahagharing magbabanta sa magsasakang pagod


...ahh at ang huni ko'y sa inyo makikiramay

bawat awit koy katumbas ang inyong paghahangad

na ‘di huminto yaring pagihip ng amihan

kasabay ng sipol ninyo,hiling itaboy ang pag ulan

Huling Paglayo

Kung sakaling bukas akoy lumayo
At bakas ng alaala ko’y di mo na makita
Tutuparin ko ang isang pangako
Na muling maging maligaya ka

Dadaanin ko na lang sa isang sulat
Ang huli kong paglayo
Ito lang ang alam kong paraan
Upang di mabatid ang nadarama mo ngayon

Habang may lakas pa akong natitira
Upang sayo ay lumisan
Wag mong isiping hindi kita mahal
alam mong ito lang ang tanging paraan

At kung mabasa mo na ang lahat
Ginawa ko ang sa atiy nararapat
Kapalit ng paglaya ng ating kahapon
Ng isang dating pagmamahalan

Habang kaya ko pang lumayo sayo
habang natitiis ko pa ang nararamdaman

Hindi marahil ito ang tinadhana
ngayong mayron ng sayo’y nagmamahal

..paalam